Wat doet Oxfam rond de typhoon in de Filipijnen
De vreselijke ramp op de Filipijnen laat jammer genoeg zien wat er dreigt te gebeuren met onze planeet als er niets wordt gedaan aan de klimaatverandering, en als we kwetsbare bevolkingsgroepen niet helpen om om te gaanmet de gevolgen ervan. Er moeten dringend meer middelen worden vrijgemaakt,zodat we ontwikkelingslanden kunnen helpen om hun vatbaarheid voor de klimaatverandering zoveel mogelijk te beperken.
Zoals wel vaker bij rampen heeft de tyfoon ook hier vooral de armste en meest kwetsbare mensen getroffen. In de getroffen provincies leefden 4 van de 10 families al vóór de storm onder de armoedegrens. Daarnaast heeft de tyfoon een derde van de rijstvelden van het land getroffen. Als er niet op de juiste manier gezaaid wordt, lopen miljoenen mensen het gevaar dat ze hun belangrijkste voedingsbron verliezen. Er is steun op lange termijn nodig, om de lokale gemeenschappen te helpen met een betere heropbouw en om zich voor te bereiden op de toekomst.
De lokale organisaties vrezen namelijk dat tyfoons zoals Haiyan zich door de klimaatverandering vaker zullen voordoen. Het land moet zijn inspanningen dus verhogen, zodat de publieke overheden en noodhulporganisaties beter gewapend zijn voor de toekomst. Er zijn dringend internationale akkoorden nodig voor de verlaging van de CO2-uitstoot, die bijdraagt aan de opwarming van de aarde.
Onze noodhulp richtte zich in de eerste plaats op drinkwater, hygiëne en sanitaire voorzieningen om de verspreiding van ziektes tegen te gaan. Momenteel focussen we ons op de heropbouw van de bestaansmiddelen voor de lokale bevolking.
Oxfam heeft interventies gedaan op de eilanden Cebu, Leyte en Samar en zorgde voor drinkbaar water, sanitaire voorzieningen en voedselzekerheid voor 730.000 mensen. Onze eerste prioriteit toen we onmiddellijk na de ramp ter plaatse kwamen, was de noodhulp: we hielpen bij de bedeling van hygiëne- en waterzuiveringskitsen muskietennetten, bij de opbouw van sanitaire voorzieningen. We zorgden mee voor toegang tot drinkbaar water, voor onderdak en zetten sensibiliseringscampagnes over hygiëne op.
Na de noodhulp hebben we ons gericht op de heropbouw van de bestaansmiddelen van de lokale bevolking. We steunen de gemeenschappen, in het bijzonder de vrouwen, die leven van de visvangst en de kokosteelt. Dat doen we bijvoorbeeld door rijstzaden te verdelen en kettingzagen te voorzien. Zo kunnen boeren de gronden opruimen om ze opnieuw te beplanten. Vissersfamilies helpen we om hun boten te herstellen. We voorzien getroffen mensen van een startkapitaal, zodat zeeen kleine onderneming kunnen opzetten of heropstarten. We oefenen tegelijkertijd ook druk uit op het overheidsbeleid voor de heropbouw en de hervestiging.